A po zabavoch mi chodzime,
a šumni dzivki mi hľedame,
a podzce dzivki gu nam,
bo śe šumňe zabavjame.

Šaj-laj ja-la-la
laj-laj ja-la-la-la
laj la-la laj-laj ja-la
šaj-la laj-la-la.

Šumňe sebe tancujeme
pomaľučki aj pijeme
a rano o štvartej
domu spiti mi idzeme.

Ta-ba-lap čip...
Hop!

Bratove, śestri, ocec nam umira!
Co mi teraz zrobime, kedz occa ňemame?
Co mi teraz zrobime? ostaľi me śiroti,
a o tebe, mamočko, mi śe starjac muśime.

Co śi, Jožku, co śi porobil,
že śi nas tu samich zochabil?
Co ja mam zrobic? Jak budzeme žic?

Co vi, dzeci, co vi zrobice,
kedz bez occa čežko žijece?
Ňemace occa, jak vi budzece?

Čom sce nam to spravili?
Dzeci sce nam pobili!
Robotu sce ňedali,
podpori nam pobrali.

Žandare do nas prišli,
s paľicama nas bili.
Už nas teľo ňebice,
a dzecom chľeba dajce!

Soske o dal on kerde
amare džave on malge
bufčija me na diňa
olovore on ile.

O žandara on avle
Bendregenca la marde
Imar aven amare
ole čaven maro del.

Čom ja, Bože, taki
chudobni na śvece
muśim žic?
Kedz ja večar ľehňem,
z mojich očoch slizi
padaju.

Dumam na rodzinu,
na moju ženu,
bo ja jich ľubim,
Bože moj,
bo ja tu ňemam
ňikeho.

Čom śe mi ňerozejdzeme,
čom śe mi ňerozejdzeme?
- macir me ňesce,
aňi ocec ňe.

Moju mladosc śi mi vźal,
mojo śerco oklamal,
teraz me ňesceš -
- barz śi me sklamal!

Ti me ňescel pre macir,
naco śi so mnu chodzil?
Ostala mi ja sama
bo mi ce ľubila!

- Čom ti, Lenko, čom ti furt plačeš?
- Plačem, plačem, bo me ňeľubi,
a od žaľu ňeznam, co robic,
bo ja pre ňho v noci ja ňeśpim.

[: Dumam na ňho, dumam,
bo chto ho ľubi?
Abo sebe, Bože,
druhu ženu vźal? :]

O, lasko,
ja ce ľubim!
O, lasko,
ja ce ľubim!

Čujce vi mňe, ľudze mojo,
ostaľi sme s bratom ľem dvojo.

Ňeplač, bratu, śerco mojo,
žaľ mi robiš, jak ja ce vidzim.

Ocec-mac umarľi,
śiroti zostaľi.

Ňikoho ňemame
na tim śvece.

Co mi, bratu, dvojo,
co mi zrobime?

Chto nas chovac budze?
Rodzinu ňemame!

Čujce ľudze mňe, co ja vam povim:
Do śveta ja šol, bez chlapca, bez ženi.
Do śveta ja šol peňežki zarobic,
a cerpec muśic, bo muj sin chudobni.

Adriko, Maťku muj, co ja zrobim?
bo mojo śerdečko me barz boľi.
Maťku muj, sinu muj, ľubim ce!
Maťku muj, sinu muj, ľubim ce!

Z roboti pridzem, doma vas ja hľedam,
a večar ňeśpim - furt na vas ja dumam,
modľim śe za vas gu Bohu milomu,
pitam ja pre vas śčesca aj zdravička.

Čujce ľudze mňe, co śe mi stalo:
Mojo mali dzivče mi umarlo.
Moja žena za ňu, Bože, plače,
bo vona ju čežko chovala.

A ja teraz ňeznam, co robic,
ľebo ja už bez ňej ňescem žic.
Bože, pomož muj žaľ ucišic!
- mojo dzivče budze v źemi hňic.

Čujce,
ľudze mojo,
dzivče...
... mi umarla!

Od plaču
ja ju bijem
a zoz žaľu,
Bože, umiram.

Šerco u mňe plače
jak ju ja vidzim
u bilich šatoch
vona tam ľeži,
do tej čarnej
źemi muśi is.

Čuj me, Bože, tam hore,
spomož každemu aj mňe.
Spomož žeňe aj dzecom,
mojej calej rodziňe.

Bože, modľim śe
za ženu, za dzeci,
aj za chudobnich,
aj za śiroti.

Čuj ti me, muj anďelku,
co ja tebe povim:
že ti
śi pre mňe
toto najmilejši.

Ľem na tebe furt dumam,
som rad, že tebe mam.
Chcem ce
pri sebe
cali svuj život mac.

Radujem śe s tobu
že sme stale spolu
že naša laska
žije v nas.

Dzekujem ja Bohu
že sme stale spolu.
Šumni dzivče sebe
budzem brac.

Daj, Bože, śčesca aj zdravja pre mojo dzeci
i pre rodzinu
i pre šickich!

Žebi me mohli mi ľepši žic na tim śvece,
ňebidovali,
ňebanovali.

Co s nami,
co s nami ľem budze?
Bože moj,
pomož nam
ľepši žic!

Do Anglicka podzme a peňeźi zarobme,
bo me dobre hudaci - Anglicko dobre placi.

Banovac ňebudzeme, bo libri zarobime,
a kedz doma zmeňime, dobre śe mac budzeme.

A ti, Slavo, šumňe nam hraj,
a ti, Mirku, s ňim zaśpivaj,
a ti, Ivan, košuľu ňetarhaj!

Dzivki šumňe nam tancuju,
na Ivana furt žmurkaju,
šicki chlapci nervi ukazuju.

Čip čip čip taba-dab,
čip čip čip čip čip taba-dab čip jap-hap.
Čip čip čip čip čip taba-dab,
čip čip čip taba-dab čip-jap!

A ti, Slavo, ...

Šaj-la laj-laj, šaj-la le-laj,
šaj-la le-laj, še-la le-laj,
šaj-la laj-laj, še-la lej-la lej-la.

Dzeci mojo dzeci, śerco me boľi,
čežko śe nam žije, jaj Bože, pomož mi!
Trapime śe, dzeci, a ňič ňemame,
chudobňe žijeme, na chľeba ňemame.

Ňezname, co mi tu zrobime,
kedz mi tu ňikoho ňemame.
Bože muj, modľim śe gu tebe:
Pomož nam ľepši žic na śvece!

Hore-dolu chodzim po śvece,
hľedam sebe šumnu frajirku.
Žic s ňu ja budzem,
ľubic ju budzem.

Ľem naj dobra budze,
ľubic me budze,
o dzeci śe stara
a na mňe duma.

Hore pri karčme, hore pri karčme
panove śe schadzaju,
berja peňeźi, berja motore -
- dagdze śe chistaju!

Maroš s Romanom,
Dušan zos Jarkom,
berja peňeźi, berja motore -
- dagdze śe chistaju!

A už Jarkov dizel stal von pri draźe,
vola Bejbija:
"Podzme, bratu muj, ber aj dolare,
šak me rodzina!"

Ženi bočkaju,
peňeźi maju,
ľudze śe čuduju: "Z kadzi jich maju,
kedz ňekšeftuju?"

Chora śi mi, ženo, a paľenku piješ,
na macir śi dzeci ňechala!
Pridzeš domu ta ce krev pobije!
že s druhima chlopama tancuješ.

Čip-čip-čipó...

Chudobňe ja žijem,
chudobňe ja umrem,
barz čežko mi,
joj, za dzecmi!

Ženu ja ochabjam,
dzeci ja opuśčam,
pre chorobu
ňebudzem tu.

Šumňe śe tu majce,
na mňe vi dumajce!
Jak me pochovace,
hudakom zahrac
dajce!

Śerdečko me boľi,
rodzino, za vami,
za mojima dzecmi,
za moju dobru
ženu.

Idzem, idzem hore-dolu,
ej, de ňevidzim ňikoho,
ej, de plače u mňe śerco, jáj,
de, zo žaľu veľkoho.

Ej, de plač, śerco, plač, śerco,
de šak ti to dobre znaš,
ej, de že ti toho ročku, jáj,
ej, de veśelosci ňemaš.

Ej, de ňichto mi to ňeda,
ej, de ľem moja stara mac,
ej, de vona me poslala, jáj,
ej, de na Dunaj vodi brac.

Idzem
po uľici,
mac na mňe vola:
"Ňechodz,
sinu, za ňu,
bo ja ju ňechcem,
bo je chudobna!"

A ja
za ňu išol -
- macir mi ňesluchal,
scel mi
śe s ňu stretnuc
a jej povedzec,
že ju barz ľubim.

[: Sluchajce, ňebijce me,
bo ja ju barz ľubim,
bo ja už bez ňej,
Bože,
ňebudzem! :]

Ja, Bože, idzem
do špitaľu,
z mojich očoch slizi
padaju.

Pitam śe dochtora,
co s maceru,
a dochtor mi povi,
že už moja mac ňebudze žic.

[: Bojim śe ja, Bože,
že sam ostaňem,
že už svoju macir
vidzec ňebudzem. :]

Na plačuci idzem
za maceru,
moja mac śe pita:
"Co ci, sinu?"

"Mamko moja, ňič, ľem
ja tak plačem,
bo ja ňemam, mamko,
na tim śvece, Bože, ľem tebe."

Jaj, Bože premili,
co ja
teraz zrobim?

Muj život zmisel pre-
stal mac
bez mojej ženi.

Vona bula chora.
Vona mi umarla.
Samoho
mňe tu ňechala.
Samoho
mňe tu ňechala.

Jedno dzivčatko śe mi pači,
bo ma šumne belave oči,
a kedz sebe na ňu podumam,
śerco u mňe plače, umiram.

Ňedumaj sebe,
že ja budzem bez tebe!
Do śveta pojdzem,
aj tak, mila, ce najdzem.

Na meśačok večar ja patrim,
usmevi tvojo u ňim vidzim.
Keľoraz opatrim na ňebo,
dumam na tebe, śerco mojo.

jop čip čip čip
taba-dab čip čip čip čip
taba-dab čip čip čip čip
taba-dab čip čip čip čip ...
jop!

Kedz ja umrem, šumňe me pochovajce,
na muj pohreb šickich ľudzi volajce.
Sami perši moju staru mamočku,
žebi znala, dze ja kladzem hlavočku.

Kedz na tebe dumam, čežko mi,
čežko mi za tobu, bratu muj.
Chori śi, robic ňebiruješ,
chudobňe ti, Mišku, barz žiješ.

Bože, pomož mu,
naj śe ľepši ma,
naj sebe chižu
robic da!

Pitam mu, Bože,
od tebe zdrave
aj veľo śčesca,
Bože, daj.

Ľubim šumne dzivče,
ľubic ju ňemožem!
Chudobni ja, Bože!
Čom jej mac me ňechce?

Ja ju ľubim, ja ju chcem!
Žic ja bez ňej ňemožem.
Co ja, ľudze, mam spravic,
kedz nam ňechcu povoľic?

Mam ja śestri, tri mam śestri,
to su mojo
tri śestri.

Jaj, Bože muj, co ja jim dam?
kedz ňičoho
ja ňemam.

Ja tej peršej rozum dam.
Ja tej druhej dušu dam.

A tej trecej, najmilejšej,
svojo śerco
ja jej dam.

Mam ja štvero dzeci,
čežko jich chovam.
Čežki život idze,
jak jich obstaram?

Bože, pomož mi
dzeci vichovac,
žebi mohli ľepši
život mac.

Peňeźi malo
a dzeci štvero
a chorobi tu
barz veľo.

Meśačok śvici nad nami
a v noci śvici s hvizdami.
Každi opatri na ňebo
a svojo duma sebe.

I chtora moja hvizda je,
co pada z ňeba,
co pada rovno gu tebe?

Mlade dzivče zaľubene
a v laske jej ňichto ňeveri.

Mladi chlapec zaľubeni
a ňechce mu ňichto povoľic.

Naša laska zraňena,
čom je to tak, povidzce nam!
Ňemuśime śe už teľo trapic.

Mojo dzivče, jak ružička,
sklamana a utrapena.
Slizi mi ceču po tvojej tvari.

Na cinteru idzem gu pomňiku,
červene ruže jej ňeśem,
jak jich davam, mojo slizi ceču.

Čom ja, mamko, ňikoho ňemam?
Ňechcem na śvece žic, Bože, bez tebe.

Pro cinteris geľom pre tohrobom,
lole ruži lake thoďom,
sarme thoval, mire apsa čorďon.

Joj Devlale, ňiko man nane?
Na kalma pro svetos, i pro svetos te dźives.

Na zabavu podzme,
novi košuľki poberme!
Dzivki, podzce s nama,
budzeme tam pic až do rana.

Hop!

Tomaš, ti nam zahraj
a, Ďoďu, šumňe zaśpivaj!
Podzce śe zabavic,
ľepšu naladu nam tam spravic.

Čiri-liči, či-tom!

Zabava tam bucha,
Rudko śe nam pita: "Co ti robiš?"
Dzivčata šaľija,
vidza gavaľirov z Naciňovśi.

[: Ajlom ajlom ajlom,
ajlom ajlom ajlom, lajlom majlom! :]

Ňedobre, Janču, robiš
že za druhu ti chodziš!
Ostaňe hruba - co zrobiš?

[: Ochabiš dzeci aj ženu
pre jednu kurvu veľiku. :]

Ňechodzce, Cigaňe,
ňechodzce do Ruska!
Coľňici vam vežmu
tovar, co ňeśece.

Merkujce vi, ženi,
merkujce na sebe,
bo vi veľo mace
tovaru na sebe!

Bodaj bi sce gutu mali,
coľňici, šicki do hlavi!
Gadźov šickich popuśčali,
a mňe do kabinki dali.

Ňemam ja ňikoho
aňi macir, occa svojho.

Chodzim ja po śvece,
Bože muj,
co mam teraz zrobic?

Bože, veź me gu sebe,
bo ja teraz ňeznam, co so mnu budze.

Ňemam ja tu, Bože, ňemam ňikoho
na tim śvece, aňi brata svojho.

Bratove śe šicki na mňe hňivaju,
a ja ňeznam, čom me furt obchadzaju.

[: Ocec śe ožeňil
a mac furt plače.
Co ja mam zrobic? :]

Ňeplač, Iveto,
ňeplač ti za mnu,
šak ja śe ci vracim z basi domu.

A dzecom povidz,
naj už ňeplaču,
šak ja śe jim vracim z basi domu.

Sudco, vi dobri,
puśce me domu,
bo ja chcem vidzec svoju rodzinu.

Bože, pomož mi,
ja chcem is domu,
śerco me boľi od toho žaľu.

Odpuś mi, Bože, tote hrichi,
šak ja za toto budzem biti!
Bo ja chudobni, ňemam peňeź,
dzeci mi plaču o cešeňe.

Śiroti, śiroti,
keľo vas po śvece?
Ňit vašej maceri,
od žaľu plačece.

Ostala śi, dzivko, žic
na tim śvece bez muža,
bo ci ho Boh
gu sebe žal.

Ach mamočko, ocec moj,
jak ja budzem teraz žic
s malu kaľiku
co ja zrobim?

[: Slizi me zaľivaju
kedz na dzecko patrim
že occa ňema. : ]

Podzce šicki do kola,
zabava začala!
Džipsi Culi budze hrac
pre vas až do rana.

A vi chlapci, dzivčata,
šumňe mulatujce,
medzi nami do rana
šumňe śe zabavce!

Hrajeme vam zabavu,
robime vam naladu.
Šumňe śe tu zabavce,
nas ňeohvarjajce,
račej nas pochvaľce,
račej naj pochvaľce!
Ša laj-la laj la-la,
račej naj pochvaľce!

Podz ti, Ďoďu, podz domu
za svoju maceru,
bo macir maš dobru,
podz domu, podz, Ďoďu!

Mamko moja ňebuj śe,
šak ja domu pridzem,
zarobim peňeźki,
doma jich prepijem.

A li-lu-lej,
a li-lu-laj!
A le-le-lej,
a li-lu-lej!

Pro cinteris dźava
ke daj te rovel.
Kaj me man thovava
ňikaste me dźava?

Devla, me tut mangav
že man ňiko nane?
Joj Devla!
Devla, me tut mangav
že man ňiko nane?
Joj Devla!

Plače mojo śerco,
bo mac mi umarla.
Dze śe ja podzejem,
kedz ňemam ňikeho?

Tebe, Bože, volam,
čom śi mi ju vźal?
Jaj Bože!
Tebe, Bože, volam,
čom śi mi ju vźal?
Jaj Bože!

Po śvece chodzim,
čežko śe trapim, Bože muj!
Čom ja furt cerpim,
dzeci ňevidzim? Chudobni
na tim śvece muśim žic.

Na Boha volam:
"Pomož mi žeňe aj dzecom,
naj už ňecerpja,
bo už ňemuśa. Prosim ce,
pomož mojej rodziňe."

Povidzce mi, mamko,
co robic mam?
Ľubim šumne dzivče
na ňu ja dumam.

Gu oblačku idzem,
vonka ju volam:
"Podz ti, dzivče, gu mňe,
naj ce pobočkam!"

[: Ľubime śe, ľubime śe,
zname dobre, že žic budzeme,
zabraňic nam ňichto ňemože. :]

Saňitka meškala -
- macir mi umarla,
a ja śirotočka,
gu komu ja pujdzem?

V mojim valaľiku
ňikoho ňevidzim,
bo voňi na cinteru
macir mi chovaju.

Ej, ocec śe mi žeňi,
mac u čarnej źemi,
a ja śirotočka,
gu komu ja pujdzem?

Ej, bratove mojo
jednu me ľem mace,
jednu me ľem mace,
vichovac ňeznace!

Skoro rano vstavam,
veľki trest dostavam,
ked na sebe patrim, ta plačem.

Joj, mamo, ocec, bratu,
ňeplačce vi za mnu,
bo ja idzem rano do basi!

A poďme, oplá:
Čik-čik-čitó,
čip-čip-čipá,
čip-čip-čitó, opéť:

Hop-čip-čipó,
čip-čip-čipá,
džuip-čip-čiké.
Hoplá!

Šumnu ženu ja mam,
aľe ju ochabjam.
Vona me podvedla,
s druhim chlopom ucekla!

Zadlubana verba,
a dzeci ochabja!
Čežko mi barz budze -
- dzeci tote pridu mňe.

Dobre śe budzeš mac
a ňebudzeš banuvac,
za nami ci sľubujem,
naj ci to na radu je:

O dze ci śe postaram
a dobre jich vichovam,
a ti ostaňeš sama,
žena zabanovana.

U špitaľu
ľeži mac moja,
na Boha vona śe vola,
bo je barz chora.

Za co ju trapiš, Bože?
zochab mi macir na śvece.
Za co ju trapiš, Bože?
zochab mi macir na śvece.

Veśeľe, veśeľe,
ňeśkaj vam hrajeme!
Kedz ňebudzece tancovac,
ňebudzeme vam hrac.

Ša-laj-la, de-daj-da,
ja-laj la lej-laj-la!
Ja laj la-le-laj la laj-la-la, ja laj-la-le laj la.

V Mihaľovci dobre robic,
bo ňetreba pešo chodzic:
Avtobusom
do roboti,
keľo da śe
po ľehoti.

Ša-la-la-laj laj-ja laj-la,
ša la lej-laj laj-la laj-la:
La-la-la-la
la la-la-la,
la-la la-la
la la-la-la.

Trapim ja śe u śvece,
moja žena me už ňechce.

[: Ženo, ženo moja
co śi porobila:
za druhima śi chodzila! :]

Dzeci śi ochabila,
macir śi sebe ňesluchala.

[: Na mňe ňedumala,
z druhima śi spala,
u košuľki śi ostala. :]

Ja-la-la ra-la-la
jaj laj-la,
ja-la-la ra-la-la
laj laj-la.

Andro svetos mandar bidal,
miri romňi mange imar dukal.

[: Romňi, miri romňi,
so tu imar kerďal:
palate džaje kelav! :]

Le čaven tu, oj, mukľal,
la dajora tu čumihal.

U Garaňi, ľudze, zvoni vizvaňaju,
šak to moju macir
do hrobu davaju!

Do hrobu ju
ňedavajce,
šicki ľudze
za mnu počekajce!

Počekajce, bratu, počekajce za mnu,
pokľa ja śe vracim
gu maceri gu hrobu!

Do hrobu ju
ňedavajce,
šicki ľudze
za mnu počekajce!

E romendar me puč kerav,
našči me la jarakav.
O roma la dikle sar avreha denašel.

Le čavoren pašma mukľa.
Kaj me lenca džava?
E dajori le čaven pašpeske likerlas.

[: Andro svetos
pala te džal,
sarla dikľom
o ilo man dukal.
Jav pale ko čave,
bo kamen tut. :]

U ľudzi ja śe spitujem,
ňemožem ja ju najs.
Voňi ju vidzeľi, jak s druhim ucekala.

Dzeci kolo mňe ňechala.
Dze ja s ňimi pujdzem?
Moja mac dzeci domu sebe zobrala.

[: Do śveta ja
po ňu pujdzem.
Jak ju vidzim,
śerco me zaboľi.
Podz domu, gu dzecom
bo ľubja ce. :]

V ňedzeľu, mamo jaj!, žandare me braľi,
dzeci, Bože mili, žalośňe plakaľi.

Puśce me domu, pre Boha vas pitam!
Puśce me domu, pre Boha vas pitam!

Pre motor do basi, Bože muj, muśim is,
a ženu aj dzeci, Bože muj, zochabic.

Śerco me boľi, mamo, co ja zrobim?
Śerco me boľi, mamo, co ja zrobim?

Zadumani ja žijem
z totu mišľenku umrem,
a kedz sebe podumam
že bez tebe budzem sam...

Mojo śerco sklamane
a s lasku ubľižene -
- to vam vravim ja, ľudze.

A kedz na toto dumam,
u Harčarskich pijavam,
ňechcem, Bože, ostac sam.

Ostaň so mnu ti, dzivče,
bo barz veľo ľubim ce,
bo choč kadzi ja patrim,
veľo laski ja vidzim.

Mojo śerco sklamane
a s lasku ubľižene -
- to vam vravim ja, ľudze.

Ša-la la-la de la-laj,
ša-la lej-la dej la-laj,
ša-la le-la le, la-laj.