Hutorela mi raz jedna stara gdova,
jak išla z Prešova až do Bardijova.
Pravda, ňe napešo aňi ňe na voźe,
tim smerom cestovac i na vlaku može.

Hej, vera dobra vec je tota mašina,
ľem co do ňej śedňe, už śe i pohina.
Prave co'm do lona položila ruki,
konduktor zapiska že Šarišske Luki.

Kedz me išľi daľej, smer na Kapušani,
mašina spomaľi a naraz zastavi.
"Bože, co śe stalo?" pita śe jeden pan,
"šak iśče me dojs daľeko od Kapušan."

Na to mu konduktor takto odpoveda:
"Bodaj jich fras trimal i tote hoveda!
Višla krava hore tu na koľajňice,
zrobila zastavku pri obci Fincice."

Paru ľudzi frišno skočilo z mašini,
kravu odohnaľi, voľne su už šini.
Mašinu pochpaľi, bo stala do brižka,
"Naśidac, idzeme!" konduktor zapiska.

Kedz me išľi daľej tak 15 minuti,
kedz u Kapušanov vbehľi do zakruti,
a tu prave v kere mašina zastaňe...
"Dajake ňeśčesce? Ježiš Krisce Paňe!

Co tota mašina s nami teľo stava?"
ľudze śe pitaju, "Či zaś druha krava?"
Na to jim tak smutňe povi mašiňista:
"Ňe, ňedruha krava, aľe tota ista."